Czy wiecie ile drzew, ławeczek, kamieni jest w parku miejskim w Solecznikach? A może wiadomy jest obwód oraz pole danego objektu?
Dziś, 24 września, na te pytania mieli możliwość odpowiedzieć uczniowie 6b klasy  Gimnazjum im. Jana Śniadeckiego w Solecznikach.
Dziękuję za cudowną atmosferę, dużo pozytywu i pilną pracę podczas lekcji.

Anna Mackiewicz

Więcej zdjęć na szkolnym Facebook

Uczniowie 1 i 2 klas uczestniczyli w zajęciu edukacyjnym prowadzonym przez Rasę Jurevičiūtė-Buikienė z przedsiębiorstwa „Edukacja młodych” w ramach Paszportu kulturalnego. Praca odbywała się zgodnie z zasadą: „Kto nie pracuje, ten nie je”, dlatego każdy musiał samodzielnie zamiesić ciasto, uformować bochenek i włożyć go do formy, by potem obserwować jak rumieni się chleb, słuchać opowiadania o wilku i utrwalać wiedzę o stroju i narzędziach piekarza. Po 45 minutach każdy uczestnik edukacji opuścił pracownię niosąc do domu własnoręcznie wykonany pachnący chlebek, którym będzie mógł poczęstować swoich najbliższych i opowiedzieć o edukacji, która dostarczyła mnóstwo pozytywnych wrażeń.

Wicedyrektor

Beata Zarumna

Gintarė Franckevičiūtė, Dominika Juchniewicz, Paulina Ulasz z GIa klasy oraz Gabriela Jankowskaja i Agata Ragoża z GIIc klasy reprezentowały nasze gimnazjum na obchodach Europejskiego Dnia Dziedzictwa, zorganizowanego przez administrację Samorządu Rejonu Solecznickiego oraz Młodzieżową Radę rejonu.

11 września w ramach obchodów zostały odwiedzone atrakcje turystyczne i obiekty dziedzictwa naszego rejonu: Pałac Balińskich w Jaszunach, pałac w Wilkiszkach oraz Rzeczpospolita Pawłowa.

Dziękujemy koordynatorowi działu współpracy z młodzieżą pani Justynie Baloń-Wojtonis za zaproszenie oraz lekcję architektury, kultury, etnografii i historii w terenie.

Więcej zdjęć na szkolnym Facebook

„Młodzi ludzie nie potrafią spędzić ani dnia bez internetu, są leniwi i niegrzeczni”. Przedstawiona charakterystyka młodego pokolenia nie pasuje do opisu grupy harcerzy i harcerek, która wzięła udział w dwudniowym biwaku we wsi Pamerkiai rejonu orańskiego w ramach projektu „Szczęśliwi bez internetu”, finansowanego ze środków Samorządu rejonu solecznickiego w ramach konkursu na projekty młodzieżowe.

Druhny i druhowie zamienili gry wirtualne i sieci socjalne na spływ kajakowy po Mereczance, kąpiel, ognisko z piosenkami, pląsami i grami, a po ciszy nocnej o 22.00 ciche rozmowy do północy, spanie w namiotach i edukację o gryce wraz ze spożywaniem własnoręcznie przygotowanych placków, częstowaniem się ciastem i herbatą z gryki.

Otrzymaliśmy pochwałę od gospodarzy pola namiotowego, na którym obozowaliśmy, za grzeczne zachowanie, która uświadomiła nam, że „diabeł tkwi w szczegółach”: drobnych gestach pomocy, dobranym repertuarze piosenek, uszanowaniu sąsiadów i ich prawa do spokojnego snu, wrzuceniu papieru do kosza na śmieci i obecności innego człowieka, którego ciepła nigdy nie zamieni szklany ekran smartfonu czy komputera.

Więcej zdjęć na szkolnym Facebook

Drużynowa 8 SDH „Zodiak” Gabriela Mockutie

„Tylko dzięki przygodom ludzie osiągają sukces

w poznaniu samych siebie, odnajdując sami siebie”.

Andre Gide

Każdy dzień obozu na łonie przyrody jest źródłem licznych ciekawych doświadczeń, o czym mogła przekonać się 40-osobowa grupa harcerzy z Solecznik podczas akcji letniej nad malowniczą Wersoką. W pierwszym dniu na uczestników czekała pionierka, czyli zdobywanie kompetencji stawiania namiotów, wkopywania pali na ogrodzenie, robienia myjni, stołówki i bram podobozów. Program kolejnych dni obfitował w zajęcia, które miały na celu ćwiczenie technik harcerskich, a także kluczowych umiejętności XXI wieku, takich jak rozwiązywanie problemów i myślenie krytyczne, współpraca w różnych grupach i przywództwo poprzez wywieranie wpływu, zwinność i umiejętność adaptacji do nowych warunków, inicjatywa i przedsiębiorczość, efektywna komunikacja, ocena i analiza informacji, ciekawość świata i wyobraźnia.

Oprócz kadry obozu mianowicie oboźnej i sanitariuszki Gabrieli Mockutie, oboźnego Dominika Mockusa, kwatermistrzyni Adriany Chaczkowskiej, programowców Sabriny Silko i Pauliny Ulasz oraz kucharki Agaty Ragoża, do organizacji i realizacji programu obozu przyczyniło się sporo ludzi dobrej woli, którym należą się najszczersze wyrazy podziękowania:
Samorządowi rejonu solecznickiego z merem panem Zdzisławem Palewiczem na czele za troskę i wsparcie finansowe letniego wypoczynku dzieci i młodzieży;
Dyrektor Centrum Wielofunkcyjnego w Wersoce pani Mirenie Garackiewicz za udostępnienie terytorium, budynku oraz sprzętu na potrzeby obozu;
Pani Kazimierze Czerniawskiej za lekcję historii regionu oraz cenne wskazówki, korzystając z których zachowamy dla późniejszych pokoleń spuściznę naszych przodków;
Druhom Pawłowi Giliauskasowi i Zbigniewowi Podworskiemu za służbę i treściwe oraz wielce pożyteczne zajęcia o sztuce przemówień publicznych i okazywaniu pierwszej pomocy;
Oldze Neimo za codzienną troskę o czystość miejsca obozowania i pomoc z każdym problemem, z którym się zwracaliśmy;
Pani Danucie Šablinskaitė za możliwość skorzystania z pomostu podczas zażywania kąpieli w rzece Wersoka;
Pracownikom ejszyszskiej izby przyjęć, którzy pełnili dyżur 1 sierpnia, za troskę i szybkie okazanie pomocy druhowi, u którego nastąpiła reakcja alergiczna na użądlenie;
Panom Witalijowi Jasewicziusowi i Władysławowi Zarumnemu za pomoc podczas pionierki i repionierki obozowej;
Rodzicom harcerzy i harcerek, za dofinansowanie przedsięwzięcia oraz zaufanie idei harcerskiej.

Czy obóz zakończył się sukcesem? Biorąc pod uwagę opinie, wypowiadane podczas ostatniego ogniska i na zajęciu podsumowującym obóz, jak też fakt, że był to pierwszy tak długo trwający obóz na łonie przyrody, który zorganizowaliśmy całkowicie samodzielnie, stwierdzamy, że zadanie wykonaliśmy wzorowo.

Nasze środowisko potrafiło odnaleźć pole służby, np. grabiąc siano czy sprzątając cmentarz, przeżyć kilka długich wędrówek, zorganizować wiele zajęć i gier; pełnić służby i warty, przeżyć burzę przebywając pod namiotami i zachować pogodę ducha podczas deszczowej pogody, a także wrócić do domów ze zdobytymi sprawnościami i nowymi przyjaźniami oraz przekonaniem, że pobyt na łonie przyrody jest cudownym lekarstwem zapewniającym piękniejsze życie.

Drużynowa 8 SDH „Zodiak” Gabriela Mockutie

Jakie skojarzenia przywołuje postać Jana Pawła II? Dla jednych papieskie kremówki, dla innych rodzinne Wadowice, dla wielu mieszkańców Litwy pamiętny rok 1993 i pierwszą wizytę głowy Kościoła katolickiego na Litwie, dla większości – mądrość i autorytet.
Życiorys papieża rodaka jest niewątpliwie składnicą wzorców postępowania i drogowskazów życiowych, dlatego młodzież zrzeszona w drużynach harcerskich “Step” i “Zodiak” przy współpracy ze stowarzyszeniem “Euopos inovacijos” postanowiła zaczerpnąć ze źródła mądrości podróżując szlakiem papieża i odwiedzając Górę Krzyży oraz Szydłów w ramach projektu “Za przykładem św. Jana Pawła II”, współfinansowanego przez Samorząd rejonu solecznickiego.

Pierwszy przystanek: Góra Krzyży. 7 września 1993 roku cały świat usłyszał o niepowtarzalnym miejscu naszej ojczyzny, które stało się symbolem niezłomnej wiary w moc Krzyża Chrystusowego i oporu wobec prześladowań za wiarę. Za przykładem bohatera projektu, młodzież ustawiła krzyże i przechadzając się ścieżkami przyglądała się licznym świadectwom wiary przywiezionym z różnych zakątków naszego świata.

Podążając śladami Papieża, młodzież odwiedziła Szydłów. Wieczór spędzony na zajęciach i nocleg w Domu Pielgrzyma, niedzielne nabożeństwo w Bazylice p.w. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, wizyta w muzeum i poznanie historii miejscowości, a także droga pokonana na kolanach do kamienia, na którym miało miejsce jedno z pierwszych objawień w Europie pozwoliły poznać uczucia Jana Pawła II, który powierzył Litwę opiece Najświętszej Maryi Panny, tak jak kiedyś całe swoje życie zawierzył drugiej Matce każdego człowieka – Matce Boskiej.

Dodatkiem do programu była wizyta w posiadłości dworskiej w Pokroju, gdzie młodzież mogła w interaktywny sposób poznawać historię i literaturę, tradycje z czasów Szekspira czy naturę na pięknych klombach.

Po kilkumiesięcznej izolacji wywołanej pandemią koronawirusa, wyjazd był pierwszym spotkaniem całego środowiska i treściwą odskocznią do powrotu do życia społecznego, czyli lekcją przypomnienia o tym, że są ludzie różnego wieku, upodobań, warstw społecznych, zawodów, więc prawdziwy człowiek tak dostosuje swoje zachowanie, by osiągnąć swój cel i uszanować innego człowieka. Pierwsza lekcja została zaliczona pomyślnie, gdyż otrzymaliśmy wiele ciepłych słów od osób, z którymi się spotykaliśmy się, np. przewodnika w Pokroju, kucharek czy pielgrzymów z Domu Pielgrzyma.

Szacunek idzie w parze z pokorą, więc w myśl jednego z drogowskazów św. Jana Pawła II nauczyliśmy się, że “trzeba być pokornym, ażeby łaska Boża mogła w nas działać, przeobrażać nasze życie i przynosić owoc dobra”.

Drużynowa 8 SDH “Zodiak” Gabriela Mockutie

Ile dziadków czy pradziadków stało się bohaterami lub współautorami książki?
Ilu uczniów szkół polskich na Litwie figuruje jako autorzy w Bibliotece Narodowej?
Odpowiedzi na powyższe pytania udzielono podczas uroczystości podsumowania projektu “Z kuferka prababci”, która miała miejsce 4 czerwca br. w auli Gimnazjum im. Jana Śniadeckiego w Solecznikach.
23 uczniów zostało autorami 15 wywiadów z najstarszym pokoleniem swoich rodzin, a pomysłodawca konkursu, czyli Fundacja “Genealogia Polaków” wydała spisane wspomnienia w postaci pięknej pamiątki – książki, która ma swój numer ISBN i jest na wieki wpisana do rejestru Biblioteki Narodowej.
Pachnące jeszcze farbą drukarską książki i upominki uczestnicy projektu otrzymali z rąk prezesa Fundacji i pomysłodawcy projektu pana Marcina Niewaldy oraz pani Natalii Barcz, zawdzięczając której nasze gimnazjum, oprócz 4 innych placówek na Litwie i Ukrainie, otrzymało zaproszenie do udziału w przygodzie życia.
Po zakończeniu uroczystości, udzielonych wywiadach, które można obejrzeć tu: https://www.youtube.com/watch?v=LmdIKwZBd6Q
dostojni goście zostali zaproszeni na lunch, podczas którego mogliśmy powrócić wspomnieniami do roku 2014, kiedy pani Natalia każdego tygodnia przyjeżdżała do naszego gimnazjum, by urozmaicać lekcje języka polskiego w klasach początkowych ciekawostkami z nowoczesnej literatury dziecięcej, zapraszać na spotkanie pisarzem Łukaszem Wierzbickim, organizować akcję “Książka za książkę”, wręczać “Bibliotekę w plecaku” czy prowadzić warsztaty dla nauczycieli.
Z całego serca dziękujemy pani Natalii i panu Marcinowi za zaproszenie do udziału w projekcie i piękną pamiątkę, która ocali nie jedno opowiadanie naszych seniorów od zapomnienia.

Zdjęcia: www.wilnoteka.lt

Kochani!

Wszystkiego najlepszego, szczęścia i radości moc,
ciepłego słoneczka na co dzień, kolorowych snów co noc! Spełnienia marzeń z okazji Dnia Dziecka życzą Dyrekcja oraz Nauczyciele.

Zapraszamy do obejrzenia…

„Matematyka jest jak kurz… jest wszędzie i już!!!”, a piąta „b” serwuje obiadek i to wcale nie jest przypadek – obliczamy koszt zakupów przy podanej cenie”.

Bardzo mnie ucieszyło, iż uczniowie z wielkim entuzjazmem podeszli do realizowania projektu. Wiem, że metoda projektu wymaga od nauczyciela dużo pracy i zaangażowania. Jednak daje ona nam dużą satysfakcję w momencie, kiedy zamierzone cele zostają osiągnięte, a uczniowie chętnie pracują.

Zaskoczyła mnie determinacja uczniów. Podobało mi się, że od nich wychodziły pomysły, jak opracować efekty swojej pracy. Miło było zobaczyć, jak wykorzystują wiedzę, poznaną na lekcjach matematyki i zajęciach komputerowych. Tym bardziej upewniłam się, że moja praca nie idzie na marne, a uczniowie posiadają wiedzę i mogą ją wykorzystać w życiu codziennym.

Nauczycielka matematyki Anna Mackiewic

Więcej zdjęć na szkolnym Facebook

22 kwietnia obchodziliśmy Dzień Ziemi. Z tej okazji dzieci z grupy przedszkolnej „Sówki” brały udział w wystawie plastycznej pod tytułem”Stworki z recyklingu”.

Celem wystawy było zaangażowanie dzieci w działanie proekologiczne, kształtowanie nawyku segregowania odpadów. Oto nasze fotorelacje z wirtualnej wystawy.

Wychowawczyni Jolanta Krupowies

[ngg src=”galleries” ids=”1678″ display=”basic_slideshow”]