Projekt „Prze żołądek do serca“

2015-01-14

Uczniowie naszego gimnazjum, mianowicie Jarosław i Mirosław Siniawscy, Elwira Szostak, Tomas Jundo, Agata Aszakiewicz, Elwira Iwaszko i Elena Rakałowicz, pod kierownictwem pań Anny Żuk i Ireny Bartasziunienie, biorą udział w projekcie Erasmus+ pt. „Przez żołądek do serca”. Projekt startował we wrześniu ubiegłego roku. W październiku nasza młodzież wzięła udział w wymianie, która miała miejsce w Płońsku. Poza tym, każdego miesiąca uczestnicy spotykają się na wspólnym gotowaniu tematycznych potraw. Otóż, wrzesień był miesiącem dań z makaronu, październik miesiącem warzywnym, listopad miesiącem słodkim, grudzień miesiącem tradycyjnych dań wigilijnych, a styczeń miesiącem dań białych.

14 stycznia uczniowie nie tylko przygotowali białę potrawy, ale też dzielili się wrażeniami z rówieśnikami z Polski. Po wymianie przepisów i zdań na temat przygotowanych dań, młodzież omówiła sprawy szkolne i przypomniała kulinarne przygody sprzed kilku miesięcy.

Uczestnicy projektu serdecznie zapraszają do odwiedzenia blogu i proszą o kliknięcie „like” na naszym profilu na facebooku.

http://pzdsplonsk.blogspot.com/

https://www.facebook.com/pages/Projekt-Przez-%C5%BCo%C5%82%C4%85dek-do-serca/906094346097554?fref=ts

https://www.facebook.com/groups/1510597785834364/

Wicedyrektor Beata Mockienie

[nggallery id=627]

,,Miej serce i patrzaj w serce…“

/A.Mickiewicz/

2015-01-13

Czasami słyszymy, że dzisiejsze pokolenie- to pokolenie konsumpcyjne, które umie chętnie brać, a niechętnie dawać. A wartości moralne-to raczej archaizm. Chcemy uświadomić naszej młodzieży, że bardziej błogosławioną rzeczą jest dawać aniżeli brać.

Dlatego w naszym gimnazjum są pielęgnowane takie wartości jak życzliwość, szczodrość, troska o innych. W tym celu są organizowane rozmaite akcje, których pomysłodawcą jest najczęściej pedagog socjalny gimnazjum Lucja Szuszkiewicz, aczkolwiek chętnie dołączamy się do innych akcji organizowanych na Wileńszcyznie lub w naszym rejonie. W 2013-2014 roku szkolnym wzięliśmy udział w akcjach ,,Serce dla serca”( 5480 lt), na rzecz Fundacji Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy (1000 lt), dla osób niepełnosprawnych (1362 lt), kwesta ,,Wileńszczyzna- Rossie” (600 lt), rodzinom pogorzelców (2013 r.-4535 lt, 2014 r.-6700 lt), dla Wileńskiego Hospicjum im. bł..ks. Michała Sopoćki (100 euro).

Trzy lata są organizowane akcje Dobroci na rzecz Domu Starców i Domu Tymczasowego Zamieszkania w Czużekampiach. Zbieraniu pieniążków towarzyszy też proces twórczy. Uczniowie własnoręcznie wykonują laurki, kompozycje dla staruszków. Do Czużekampis jedziemy w okresie Świąt Bożego Narodzenia. Jest to czas niezwykły. W tym okresie ludzkie serca stają się bardziej wrażliwe na dobro, życzliwość, chęć niesienia pomocy potrzebującym. W 2015 roku zebraliśmy 270 euro, kupiliśmy 40 pojemników do przechowywania żywności, słodycze i piękny obraz . Aby sprawić jeszcze większą przyjemność, śpiewamy kolędy. Mieszkańcom Domu Starców koncertował w roku 2013, 2014 zespół ,,Solczanka” (kierownik E.Uczkuronis), w roku 2015 zespół ,,Graciozo” (kierownik T.Kukis).

Cieszy nas ciepło wzajemnych relacji młodego pokolenia i osób starszych, często samotnych. Uczniowie z przyjaznym uśmiechem podchodzili do każdej osoby, składali życzenia, wręczali upominki, potrafili przez chwilę porozmawiać z nieznajomym starszym człowiekiem.

W imieniu organizatorów akcji pragniemy szczerze podziękować wszystkim ofiarodawcom: rodzicom, uczniom, nauczycielom, pracownikom gimnazjum za otwarte serca na potrzeby innych.

Zastępca dyrektora Leokadia Palewicz

[nggallery id=609]

Wrażenia z i wyjazdu do Teatru Opery i Baletu

2014-01-11

11 stycznia uczniowie klas 6 wyjechali na wycieczkę do Teatru Opery i Baletu w Wilnie na balet „Dziadek do Orzechów “. Balet jest sztuką elitarną, lecz, żeby powiedzieć, podoba się, czy nie, trzeba obejrzeć chociaż parę przedstawień. Przekazuję głos uczniom klasy 6a.

„Zadzwoniły trzy gongi i poszliśmy do sali. Zaczęło się przedstawienie. Balet był w dwóch aktach, pomiędzy którymi był półgodzinny antrakt.“  ( Nikita Michajłowski)

„Kompozytorem muzyki do baletu jest Piotr Czajkowski, choreografem zaś Krzysztof Pastor. Dyrygował orkiestrą Martynas Staszkus (…) Balet mi się spodobał. Najbardziej mi się spodobało jak tańczą Hakura Ohna (Maria), Olga Konoszenko (Królowa Myszy), Marius Miliauskas (Drosselmeyer). Niezapomniane wrażenie zrobiły tańce „W Krainie Słodyczy“ i taniec Śnieżynek.“ (Eliza Rybak)

„Balet był bardzo piękny, tylko szkoda, że szybko się zakończył. Chętnie bym obejrzał taki spektakl jeszcze raz. Po przedstawieniu spotkaliśmy się z panią Sofiją. W przeszłości ona była śpiewaczką operową, dziś jest administratorem. Opowiedziała nam o muzyce, operze, balecie. Powiedziała też, że jeżeli człowiek gra na jakimkolwiek instrumencie muzycznym, to jego możliwości umysłowe lepiej się rozwijają i lepiej mu się powodzi z matematyki.“  (Edgar Bicic)

„Przedstawienie zaczęło się od tego, że na podwórku pada śnieg, a ludzie spotykają się na lodowisku. Dzieci lepią bałwana. Potem akcja przenosi się do domu Radcy. Tam jest dużo gości. Potem przyszedł święty Mikołaj i rozdawał prezenty.“  (Sylwester Aszakiewicz)

„Na scenie były różne tańce, lecz najbardziej mi się spodobały tańce Imbryczka i Filiżanek, Klary z Dziadkiem do Orzechów (Księciem), szczególnie Hakura Ohno, gdy się szybko przebrała ze stroju dziewczynki w piękny strój tutu (paczkę). Zadziwiająca była szafa z lalkami, którą przywiózł Drosselmeyer.“  ( Jowita Ulbin)

„Na dużą pochwałę zasługuje baletnica, tańcząca w roli Marii, Hakura Ohno. Jest młoda, elegancka, lekka w ruchach. Uważam, że już od pierwszej sceny bardzo dobrze przekazała charakter tej postaci. (…) Moim zdaniem choreograf spełnił oczekiwania widzów, a młodemu pokoleniu dal piękną, pouczającą lekcję muzyki i tańca.“ (Radek Obłoczyński)

„Po przedstawieniu pani Sofija zaprowadziła nas za kulisy. Byliśmy bardzo zaskoczeni, gdy zobaczyliśmy, ile pracy i wysiłku wymaga przygotowanie spektaklu, jaki potrzebny sprzęt.“  (Paweł Bandalewicz)

„Widzieliśmy sale, w których baletnice i baletmistrzowie ćwiczą. Nawet każdy mógł spróbować bić się na szpady, przymierzyć różne stroje i sfotografować się. W domu opowiedziałem rodzicom o tym wyjeździe.“  (Ernest Stasiło)

„Zobaczyliśmy, że dekoracje zrobione nie tylko z papieru i tkaniny, lecz są z drzewa i metalu. Niektóre ważą parę ton. Do tańczenia baletu jest specjalna podłoga, a baletnice przed wyjściem na scenę nacierają podeszwy baletek kanifolą.“  (Dawid Lewanowicz)

„Dowiedzieliśmy się, że pod sceną jest ośmiometrowa jama, nad sceną przestrzeń 17 metrów. (…) Wycieczka mi się spodobała, było wspaniale. “ (Wanesa Waronis)

„W Teatrze Opery i Baletu są bardzo piękne żyrandole. Z ostatniego piętra widać wieżę Giegymina i piękną panoramę Wilna. Bardzo bym chciała pojechać na balet jeszcze raz.“ (Dominika Gorna)

„Najbardziej mi się spodobała Hakura Ohno w roli Marii. Ona nie potrzebowała pomocy dublerów, sama odtańczyła cały spektakl, nawet w pewnej scenie spieszyła się przebrać i miała trochę zmierzwione włosy. Też mi się spodobała Królowa Myszy, szczególnie w scenach walki z Dziadkiem do Orzechów.(…) Myślę, że to była wycieczka, która nie tylko zapoznała nas ze sztuką teatralną, lecz uczyła, jak trzeba zachowywać się w miejscach publicznych.” (Sylwia Żemoitinaite)

„Było bardzo ciekawie, dużo się dowiedzieliśmy. W drodze powrotnej wstąpiliśmy do McDonaldu i wróciliśmy do Solecznik po 17 godzinie. Myślę, że wspomnienia zostaną na zawsze.“ (Maria Magdalena Wojsiat)

Wspomnienia zebrała wychowawczyni klasy 6a – Lilia Kutysz, zdjęcia udostępniła wychowawczyni klasy 6c – Olga Chotian

[nggallery id=610]

Święto Trzech Króli w Kamionce

2015-01-11

Święta – to czas niezwykły, czas magiczny, czas dobroci. Mikołajki, Boże Narodzenie, Sylwestrowa noc, życzenia i obdarowywanie się prezentami – wszystko to nas łączy i jednoczy. Cieszymy się bardzo, że w kamionskiej gminie święta na tym się nie kończą. W niedzielę, 11 stycznia w sali imprez odbyło się spotkanie z okazji Trzech Króli. Dzieci z kamionskiej grupy przedszkolnej upiększyły święto tańcem małych aniołków i śpiewaniem kolęd. Również chcemy podziękować staroście naszej gminy p. Janowi Miłoszewiczowi za osobiste zaangażowanie i wsparcie we wszystkich naszych świętach. Było wesoło i radośnie. To był wyjątkowy dzień, który spędziliśmy w bardzo miłej i przyjaznej atmosferze.

Wychowawczyni grupy przedszkolnej Nijola Bilinskaja

Akcja charytatywna ,,Podaruj radość samotnemu człowiekowi“

2014-12-29

Zawsze, ilekroć uśmiechasz się do swojego brata                                     

i wyciągasz do niego ręce,

jest Boże Narodzenie…

Matka Teresa z Kalkuty

Zakończyła się tradycyjna akcja charytatywna w naszym gimnazjum. Co roku ma ona inne hasło, jednak zostaje ten sam sens: otworzyć serce i portfel na potrzeby samotnych ludzi. Zbliżające się Święta Bożego Narodzenia i Nowego Roku skłaniają każdego do pomyślenia o bliżnim, o własnym sumieniu. W czasie akcji uczniowie ofiarowali pieniążki na zakup słodyczy i upominków dla mieszkańców Domu Opieki Socjalnej we wsi Czużakampies. Zebraliśmy 932 lity, jest to mniej niż w ubiegłym roku, ponieważ nie wszystkie klasy wzięły udział.

Pedagog socjalny L.Szuszkiewicz

Jasełka 2014

2014-12-19

Weź do ręki biały opłatek,

choćbyś nawet nie miał go z kim dzielić –

i życz szczęścia całemu światu;

niech się wszystkie serca rozweselą!…

Czar Bożego Narodzenia po różnemu się zaczyna: czasami światłem świec adwentowych w kościele, czasami błyskiem światełek na wystawach sklepowych, zapachem choinki z lasu bądź blaskiem girlandy na sztucznej choince, gorączkowym szukaniem prezentów dla bliskich albo aromatem pieczonych uszek i przyprawionego śledzia. A dla wielu uczniów i nauczycieli naszego gimnazjum czar bożonarodzeniowy niemożliwy bez jasełek.

Jasełka swoją historią sięgają X wieku i swoją treścią miały przypomnieć ludziom narodzenie Jezusa w Betlejem i spisek Heroda. W czasach św. Franciszka z Asyżu heretycy nie uznawali tego, że Jezus narodzony z Dziewicy na ziemi miał rzeczywiste fizyczne ciało i dlatego w 1223 roku w Greccio (Włochy) św. Franciszek (za zgodą papieża) wystawił pierwsze jasełka. Co prawda w pierwszej połowie XVIII wieku wystawianie jasełek w kościołach było zakazane. Przyczyną było coraz szersze przenikanie do treści przedstawień scen i postaci o charakterze ludycznym (rozrywkowym, żartobliwym). To nie zatrzymało ludzi od wystawiania przedstawień bożonarodzeniowych, lecz już poza kościołem.

Ale nie zawsze w szkole uznawało się Boże Narodzenie. Tradycja wystawiania misterium bożonarodzeniowego bierze początek w 1991 roku. Pierwsze jasełka reżyserowała pani Henryka Parwicka, od niej ja wzięłam sztafetę, potem jasełkową sztukę kontynuowała nauczycielka religii pani Teresa Grudzińska. Pierwsze jasełka wywoływały wielką sensację i radość. Tę radość chcieliśmy przekazać i w tym roku, wraz z panią Teresą Grudzińską wybierając tradycyjne jasełka, z diabłami, Herodem, śmiercią, zwierzątkami, pasterzami, aniołami, Maryją i Józefem oraz trzema królami-mędrcami i uroczymi kolędami przygotowanymi przez panie Tatianę Kukis i Elwirę Uczkuronis. 27 osobowa grupa aktorów okazale patrzyła się ze sceny. Grę aktorską wspomagały zaprojektowana przeze mnie charakteryzacja i odpowiednie stroje. Należą się podziękowania rodzicom za pomoc w przygotowaniu strojów, lecz szczególne słowa wdzięczności należą się pani Marii Wojsznis (mamie Eweliny z klasy G4b) i pani Lucji Szuszkiewicz za ubiór dla aktorów.

Lecz jasełka nie miałyby tyle ciepła, gdyby nie wspaniałe zakończenie, serdeczne życzenia, podziękowanie od pani dyrektor Ireny Wolskiej i wicedyrektor Leokadii Palewicz, przebaczenie i wspólna modlitwa, przełamanie się opłatkiem nauczycieli, uczniów i rodziców obecnych na przedstawieniu. Piękne życzenia od naszego absolwenta (notabene, nie jedynego z absolwentów obecnych podczas przedstawienia na sali) starosty gminy solecznickiej pana Grzegorza Jurgi, serdeczne słowa wdzięczności od rodziców, nauczycieli i uczniów za wspaniałe przedstawienie, ciekawe pomysły wzruszały do głębi i aktorów, i reżyserki. A chociaż się znalazło parę uczniów, którzy przyszli na jasełka zmuszeni przez wychowawców i musieli odebrać pilne smsy i odpisać na nie, to nie zakłóciło ogólnej ciepłej atmosfery rodziny Gimnazjum im. Jana Śniadeckiego.

Lilia Kutysz – nauczycielka języka polskiego

[nggallery id=606]

Konkurs ,,Śnieżynka“

2014-12-18

Jestem jak ten płatek śniegu

krucha i…delikatna

roztapiam się

na twoich ustach

bielą poranka…

Wspaniałym akcentem adwentowej atmosfery w gimnazjum był konkurs ,,Śnieżynka” według programu profilaktycznego ,,Przez piękno do dobra” . W konkursie aktywny udział wzięły nie tylko klasy 5-GIV, lecz i najmłodsi uczniowie z klas początkowych naszego gimnazjum. Pomysłów było co nie miara, i każda śnieżynka cieszyła oko widzów barwą kolorów i oryginalnością.

Prace uczniów powędrują w styczniu do starszych ludzi, którzy mieszkają w Domu opieki społecznej we wsi Czużakampies i napełnią ciepłem ich samotne serca.

Podziękowanie za udział w konkursie „Śnieżynka“

Pedagog socjalny Lucja Szuszkiewicz

[nggallery id=604]

JASEŁKA W GRUPIE PRZEDSZKOLNEJ W KAMIONCE

2014-12-18

Dnia 18 grudnia 2014 r. w grupie przedszkolnej w Kamionce o godz. 10.00 odbyła się Jasełka. Przedstawienie w wykonaniu małych aktorów wywołało podziw i wzruszenie widzów. Artyści doskonale wcielili się w odgrywane role aniołków i pasterzy, recytowali wiersze, śpiewali kolędy i pastorałki.

Na koniec dzieci otrzymały prezenty, które pozostawił nam pod choinką Święty Mikołaj, złożyły na wzajem świąteczne życzenia i przełamały się opłatkiem.

Takie wspaniałe spotkania utrzymane w atmosferze świątecznej, pełne ciepła i radości na zawsze pozostaną w naszej pamięci, tworząc z nas jedną wielką rodzinę, a przedszkole dla naszych pociech i ich rodziców drugim domem.

Wychowawczyni Nijola Bilinskaja

[nggallery id=605]

Bożonarodzeniowa Karawana

2014-12-16

16 grudnia do Solecznik zawitała jubileuszowa XV Świąteczna Karawana. Na placu miejskim przywitał ją mer rejonu solecznickiego Zdzisław Palewicz. Karawanie towarzyszył także Święty Mikołaj, zespół dziecięcy „Tele bim bam", krasnale oraz olimpijczyk Mindaugas Mizgaitis. W tym roku partnerem akcji jest Litewski Narodowy Komitet Olimpijski. Tegorocznym celem Świątecznej Karawany – najstarszego projektu dobroczynnego na Litwie – jest pomoc dla szkół mniejszych miast i miasteczek w polepszeniu warunków sportowych dla dzieci. Sprzęt sportowy otrzymały 43 szkoły kraju, w tym siedem szkół w rejonie solecznickim: „Aušros" w Jaszunach, im. A. Krepsztul w Butrymańcach, im. S. Rapolionisa w Ejszyszkach, gimnazjum im. J. Śniadeckiego, gimnazjum im. Tysiąclecia Litwy i szkoła średnia „Santarvės" w Solecznikach oraz im. Adama Mickiewicza w Dziewieniszkach.

Nasi uczniowie z niecierpliwością oczekiwali na przybycie karawany: przepiękne plakaty w wykonaniu klas oraz flaga i godło naszego gimnazjum ubarwiały zebrany na placu samorządowym tłum mieszkańcow Solecznik. Świąteczny nastrój panował i wśród dzieci, i wśród dorosłych, przecież w tak cudownej chwili każdy marzył być bliżej Mikołaja i jego krasnalów. Myślimy, że otrzymane prezenty będą pomocne w stawianiu nowych rekordów i osiągnięciu zwycięstw sportowych przez uczniów naszego gimnazjum.

Pedagog socjalny Lucja Szuszkiewicz

[nggallery id=603]

Magiczny czas bożonarodzeniowy w 2c klasie

2014-12-16

Święta Bożego Narodzenia – są jak powszechnie wiadomo najbardziej rodzinnymi i ciepłymi świętami, pozwalającymi poczuć serdeczność i miłość wszystkich wokół. Wszyscy, zarówno dzieci jak i dorośli z niecierpliwością oczekują jego nadejścia. W szkole okres poprzedzający ten magiczny czas jest niezwykle pracowity. Dzieci z wielkim zaangażowaniem i zapałem przygotowywały jasełkę.

Wtorek 16 grudnia w 2C klasie roztoczyła się atmosfera magicznego czasu bożonarodzeniowego. Małym aktorom należą się pochwały za pokonanie tremy, wczucie się w role, a przede wszystkim za umiejętność działania w zespole, dzięki czemu wspólnie stworzyły bardzo efektowne i urzekające widowisko. Dziecięca interpretacja narodzin Jezusa Chrystusa, kolędy, świąteczne stroiki i dekoracje, prezenty oraz wzajemne życzenia, które zakończyły spotkanie, pozwoliły wszystkim wczuć się w atmosferę zbliżających się świąt, pełną ciepła, radości i bliskości.

Wychowawczyni Krystyna Rogoża

[nggallery id=608]