Program edukacyjny ,,Twoje lekcje w Druskieninkai“

2013-03-22

22 marca dla klas 5a, 5b i 6a zapamieta się jako dzień wycieczki edukacyjnej ,,Twoje lekcje“ do Druskienik. 50-osobowa grupa uczniów wraz z wychowawczyniami Lucją Szuszkiewicz, Inesą Korkliniewskienie, Łolitą Dubrowskają oraz rodzicami wyruszyła o godzinie 8.00 w drogę. W drodze p. Lucja Szuszkiewicz zapoznała uczniów z historyczną stroną tego uroczego miasta Litwy.

Druskieniki to przecudnie miasto położone na wysokim brzegu rzeki Niemen, otoczone lasami i łagodnymi pagórkami, tonące w zieleni, przesycone zapachem ozonu i świeżej żywicy. Jadąc autokarem, zachwycaliśmy się przepięknymi widokami tego zakątka Litwy. W Druskienikach mieliśmy możliwość zobaczyć muzeum przyrodnicze ,,Leśne echo“ oraz Muzeum Biograficzne M. K. Cziurlionisa. Wraz z przewodnikiem zwiedziliśmy dom, w którym artysta mieszkał i tworzył w latach 1896 – 1910. W dwóch budynkach muzeum odtworzono wystrój sprzed wieku; w kolejnych dwóch obejrzeliśmy ekspozycje przedstawiające twórczość i biografię artysty oraz usłyszeliśmy historię jego rodziny.

Największą zaś atrakcją tego dnia była lekcja wychowania fizycznego w aquaparku. Pod okiem instruktorów uczniowie wymienili na jeden dzień ławkę szkolną na basen i widok wierzchołków drzew oraz wartościowe spędzenie czasu w gronie kolegów z klasy i nauczycieli. Dzieci mogły bawić się w specjalnie wydzielonym miejscu, gdzie znajdują sie baseny o różnym stopniu głębokości oraz wiele zjeżdżalni. Nawet ci, nieumiejący pływać, mogli śmiało zaryzykować pod okiem instruktora.

Po pływaniu w aquaparku uczniowie zjedli smakowity obiad w Cili Pizza. I chociaż trzeba było poczekać, ponieważ trudno szybko obsłużyć 57 osobową grupę, jednak czas minął przyjemnie. Wypoczęci, radośni i uśmiechnięci uczniowie w drodze powrotnej żwawo dzieli się wrażeniami z tak udanej wycieczki.

Wychowawczyni 5a klasy Lucja Szuszkiewicz

[nggallery id=264]

Konferencja poświęcona 150 rocznicy Powstania Styczniowego w Gimnazjum im. Jana Śniadeckiego w Solecznikach

2013-03-22

W Polsce i w Litwie rok 2013 jest ustanowiony Rokiem Pamięci o Powstaniu Styczniowym. Nie chcieliśmy, by w natłoku spraw codziennych to doniosłe wydarzenie zostało pominięte w naszym gimnazjum, toteż postanowiliśmy zorganizować z tej okazji szkolną konferencję. Historycy gorąco podtrzymali tę inicjatywę (obiecali pomoc, konsultacje), zostało obmyśleć szczegóły, przekonać uczniów i wspólnie ułożyć program. Klasa G2b jako pierwsza odpowiedziała pozytywnie na nasz apel, dołączyła się grupa uczniów z klasy G2c i G2a. Dlaczego proponowaliśmy klasom kończącym kurs szkoły podstawowej? Odpowiedź jest oczywista: właśnie uczniowie tych klas powinni zdać pierwszą część egzaminu – przemówienie. Więc połączyliśmy konieczność z przyjemnością, w wyniku tego mieliśmy bardzo umotywowanych i zaangażowanych prelegentów, z którymi pracować było wielką przyjemnością dla nauczycieli, bo nauczycielska dusza cieszy się, gdy młody człowiek dąży do wiedzy. Wraz z paniami Henryką Parwicką i Bożeną Bandalewicz pomogłyśmy uczniom sformułować tematy, wspólnie ułożyliśmy program.

Gdy zapytałam uczniów, co sprawiło najwięcej trudności w opracowaniu tematu, odpowiedź nie zadziwiła – skracanie. Konferencja nakłada dyscyplinę czasu, a wiadomo, każdy ma inne tempo mówienia, na dodatek temat ogranicza chęci podzielenia się całą zdobytą wiedzą, a tyle się znalazło ciekawej informacji i wydaje, że „okradnie się” suchaczy, jeżeli nie usyszą o tym, że kasjer z „Omyłki” B. Prusa był wyśmiewany przez panienki z powodu tchórzostwa, czy też nie dowiedzą się szczegółów śmierci Jana Rozłuckiego „Rymwida” z „Ech leśnych” S. Żeromskiego. Czy zacytować fragment – przecież pisarz tak barwnie przedstawił jakieś wydarzenie – czy też streścić i przekazać tylko sens wypowiedzi? Poza tym mówienie przed swoją panią i swoją klasą nie ekscytuje tak jak przemawianie przed kolegami z klas starszych i nauczycielami. By uroczystości dodać poloru naukowego, zgodził się wystąpić nauczyciel historii Aleksander Pieszko, życzliwie przyjął zaproszenie udziału w konferencji pan Antoni Jankowski, prezes Polskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku.

22 marca o godzinie 8.55 w auli zabrzmiał śpiew gimnazjalistów: „Nauka – to potęgi klucz, ten wart, co więcej umie…”. Hymnem gimnazjum rozpoczęła się praca konferencji. Prowadzący Dariusz Arod ogłaszał kolejną grupę prelegentów, którzy kolejno wychodzili do mównicy i przedstawiali swój temat, wspierając przemówienie prezentacją multimedialną. W pierwszej części wystąpili uczniowie, którzy przygotowali tematy związane z historią powstania, przedstawili bohaterów, przywódców, dyktatorów zrywu narodowego w Polsce i na Litwie. Część pierwszą kończyła wirtualna wycieczka do Muzeum Powstania Styczniowego. Druga część była poświęcona tematyce powstania w malarstwie i literaturze. Przemówienie zaś pana Antoniego Jankowskiego wieńczyło posiedzenie. Z życzliwością ocenił wystąpienie młodzieży, podkreślił niektóre fakty powstania, dostępnie doniósł dla młodzieży wielkość ofiary powstańców i róznice między patriotyzmen i nacjonalizmem, nawet zainicjował pogadankę, gdy zapytał, jak możemy się przyczynić do tego, by poświęcenie się powstańców nie okazało się daremne. Pan Antoni sprezentował książki dla uczniów. Podsumowała konferencję pani dyrektor, wyrażając myśli wszystkich zebranych na sali nauczycieli, że odczuwa się radość i dumę, że mamy taką piękną, zdolną i mądrą młodzież. Zakończylismy konferencję odśpiewaniem „Roty”.

Lilia Kutysz, inicjatorka konferencji, nauczycielka języka polskiego w Gimnazjum im. Jana Śniadeckiego w Solecznikach

[nggallery id=257]

Pisanki, pisanki

z tęczy malowanki,

przedziwne kolory,

napisy i wzory…

2013-03-22

Wielkanoc jest najstarszym i najważniejszym świętem chrześcijańskim. Czas wielkanocny to czas radości, związanej także z budzącą się na nowo do życia przyrodą. Choć przyroda nam w roku bieżącym płata figle i jeszcze śpi, to Wielkanocne święta są tuż, tuż…

Przygotowania do Wielkanocy zaczęliśmy od wiosennych porządków w klasach. Pracownie są barwnie i gustownie udekorowane własnoręcznie przez uczniów wykonanymi ozdobami. Mimo, że śnieg za oknami, w szkole „pachnie” wiosną. Czas zabrać się za przygotowywanie świątecznych smakołyków – Wielkanocnych pisanek.

Malowanie pisanek to bardzo ciekawa rzecz i jest ulubionym zajęciem nie tylko dzieci, ale też dorosłych. Można malować na wiele sposobów.

Nauczycielki i uczniowie klas początkowych wypróbowali starą tradycję słowiańską.

Niestrudzona mistrzyni od malowania pisanek, pani Alina Suruda, na codzień jest nauczycielką klas początkowych. Ale jej sposób ozdabiania pisanek zachwyca każdego. Pani Alina zachowała tradycję ozdabiania pisanek woskiem pszczelim od swojej mamy. Pisanki ozdobione woskiem należą do najładniejszych, ale i do najtrudniejszych do wykonania.

W naszym gimnazjum były zorganizowane zajęcia edukacyjne, podczas których dorośli i dzieci krok po kroku uczyli się tej sztuki od pani Aliny. Każdy usiłował doścignąć umiejętnościom dekoratorskim. Dopisywała piękna atmosfera oczekiwania świąt Wielkanocnych, dobry humor i inwencja twórcza.

Gdy nadejdą święta Zmartwychwstania

niech nadzieja i radość

zastukają do Państwa drzwi,

a Wielkanoc przyniesie każdemu

pomyślność, zdrowie

i wiarę w sens życia.

Nauczycielka Irena Sworobowicz

[nggallery id=262]