Święto Niepodległości Polski

2012-11-11

Ojczyzna. Cóż to takiego? Dla Polaka mieszkającego w Polsce, powtarzając za Marią Konopnicką, jest „…to ta ziemia droga, gdziem ujrzał słońce i gdziem poznał Boga”. A co jest Ojczyzną dla nas, Polaków, których pradziadkowie powtarzali za Adamem Mickiewiczem: „Litwo, Ojczyzno moja, Ty jesteś jak zdrowie”? Znaleźć odpowiedź pomoże znów poezja:

„Polska – Ojczyzną mego ducha,

Litwa – Ojczyzną mego ciała.

Byłabym ślepa, była głucha,

Gdybym dwu naraz nie kochała.

Dlatego kocham je jak swoje,

Całym swym sercem, całą duszą.

Te obie ziemie wszak są moje,

Obie więc równo kochać muszę.”

Skoro już wiemy, że mamy dwie ojczyzny, więc jednakowo czcimy obie, cieszymy się z odzyskania niepodległości. Właśnie 11 listopada 1918 roku po 123 latach niewoli nasza „Ojczyzna ducha” stała się wolna. Z tej okazji w gimnazjum odbył się apel, na który zaproszono klasy starsze podstawowe i gimnazjalne. Apel szykowali uczniowie klas G4a, G2b, 8a, 7b pod opieką pań Lilii Kutysz i Marioli Pieszko. Piosenkę o Niepodległości Polski przyszykowała z dziewczynkami pani Tatiana Kukis. Idea apelu polegała na przypomnieniu najważniejszych osobowości, które przyczyniły sie do wywalczenia niepodległości, a są to Tadeusz Kościuszko, Jan Henryk Dąbrowski, Piotr Wysocki, Romuald Traugutt i nasz wielki rodak – Józef Piłsudski. Sejm RP w 1995 roku wydał oświadczenie następującej treści: „Józef Piłsudski pozostaje w pamięci narodu jako twórca niepodległości i zwycięski wódz odpierający obcy najazd zagrażający całej Europie i jej cywilizacji”. Dzięki tym ludziom i tysiącom bezimiennych bohaterów mamy ojczyznę Polskę wolną.

[nggallery id=188]